Frankrijk met een twist

Al mijn hele reis zegt iedereen dat ik toch echt naar de provincie Québec moet, en dan vooral naar de Montréal en Québec city. Het zou er ontzettend anders en mooi zijn. Ik was echter sceptisch, aangezien velen het vergeleken met Europa, en wat zijn wij als Europeanen gewend? Europese steden en architectuur. Maar goed, dit hoeft natuurlijk niet te betekenen dat het niet mooi is. Na kerst kwam mijn kans om met eigen ogen te zien hoe ‘Europees’ Montreal is.

Ten eerste was het er extreem koud. En met extreem bedoel ik gevoelstemperaturen die met hulp van de wind de min 40 aantikken. Mijn hostel zat in het oude deel van Montreal, en dat was te zien. Het deed me inderdaad denken aan een grote Franse stad. Vanaf de oude haven echter was ook het moderne deel van Montreal te zien, gewoon lekker Amerikaans met grote torens en veel glas. Hierdoor ontstond een vreemd contrast wat soms heel extreem zichtbaar was als er bijvoorbeeld een kerk naast een modern winkelcentrum stond.

Of ik het mooi vind weet ik nog steeds niet, als je het als Europese stad benaderd lijkt het een beetje ‘mislukt’, wij zien liever het moderne apart van de oude binnenstad en niet dwars door elkaar. Als Noord-Amerikaanse stad klopt het ook niet helemaal, daarbij verwacht je juist de modernere gebouwen, met af en toe wat Britse invloeden.

Midden in de stad ligt een berg, Mont Royal, vanuit daar heb je uitzicht over de stad. Één dag heb ik besloten de kou te trotseren en de berg op te gaan. Ik was niet de enige, maar het was zeker niet druk. Het echte uitzichtpunt heb ik niet gevonden (de bordjes hielden opeens op, maar echt uitzicht was er niet), maar ik heb wel een leuke eekhoorn ontmoet die graag fotomodel wilde zijn.

Was het het waard? Ik weet het niet zo goed. Het is zeker een plek waarvan er niet zoveel zijn in de wereld en waar twee verschillende stijlen samenkomen, en dat maakt, of je het uiteindelijke resultaat nou mooi vind of niet, zeker indruk.